6 Niedziela Wielkanocna

Rok B – 05 maja 2024

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie 

Ps 98

Z Ewangelii wg św. Jana:

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

(J 15, 9-17)

ROZWAŻANIE

W dzisiejszej Ewangelii Jana aż dziesięć razy (o jeden więcej niż w drugim czytaniu) powtarzają się słowa: miłość, miłować (gr. agape, agapao). Jezus wzywa swoich uczniów do miłości na Jego miarę, która sprawi, że będą przynosili owoce trwające na wieki. Jezus ukazuje miłość jako pochodzącą od Ojca i schodzącą z wysoka. Ojciec umiłował Syna. Syn umiłował swoich uczniów, uczniowie mają przedłużyć miłość Bożą na ziemi miłując się nawzajem. Prawdziwej miłości uczymy się od Ojca i od Jego Syna. Jezus nie wzywa nas do czysto ludzkiego wysiłku, do obudzenia w sobie uczuć i do kochania na naszą ludzką miarę. Chodzi Mu o to, aby uczniowie naśladowali Jego miłość i kochali Jego miłością. Widać to wyraźnie w Ewangelii Jana, wprowadzającej kluczowe dla bycia uczniami przykazanie: Wytrwajcie w miłości mojej! Trwanie (gr. meno)w miłości Jezusa to nie tylko zachęta do wytrwałości, kontynuowania podjętego wysiłku. O wiele ciekawszy jest wpisany w to słowo przestrzenny wymiar pozostawania, trwałego zamieszkania w jakimś miejscu. Pan wzywa swoich uczniów, aby jego miłość stała się dla nich domem, przestrzenią życia i modlitwy. O tym, że w miłości Jezusowej nie chodzi tylko o metaforę lub mistyczne przebywanie w Bogu, przekonują kolejne słowa Jezusa. Trwać w miłości Pana znaczy wypełniać przykazania, z których pierwszym jest przykazanie braterskiej i siostrzanej miłości. Pan raz jeszcze podkreśla: nie chodzi Mu o miłość na skromną ludzką miarę, lecz o miłość na jego wzór: tak jak ja was umiłowałem. Miłować na Jego wzór znaczy oddawać swoje życie, czas, zdolności innym oraz prowadzić ich do poznania Ojca: Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili. Do takiej miłości Bóg wybrał i powołał swoich uczniów, tylko taka miłość wydaje owoce, które trwać będą na wieki w Królestwie Bożym.

„Każdy, kto miłuje, narodził się z Boga” – ten cytat św. Jana często uzasadnia pewien stereotyp, że każda forma miłości w Bogu ma swój początek. Tymczasem św. Jan pisze te słowa po grecku, a greka precyzyjnie rozróżnia rodzaje miłości. W tym wypadku używa słowa „agape”, czyli czystą i bezinteresowną, jaką obdarza zarówno Boga, jak i ludzi. Jest to zupełnie inny rodzaj miłości niż namiętność albo przyjaźń. To miłość, której uczy Jezus, zalecając  miłość aż po krzyż, aż po umiłowanie wrogów. Liturgia Słowa uczy nas dziś, że miłość na ludzką miarę i miłość od Boga – to dwie różne miłości. Można kochać miłością, która nic z Bogiem nie ma wspólnego. Można uczyć się miłości od Boga, rodzić się z Boga, przekształcając każdą ludzką więź na „miłowanie”. Dzięki tej recepcie św. Piotr, otwarty na Boże znaki, dostrzegł w domu Korneliusza działanie Boga, które nauczyło go innego przewodzenia rodzącemu się Kościołowi, otwartego na pogan. Tylko taka miłość pochodząca wprost od Boga, ma szansę przetrwać i będzie dowodem narodzenia się z Boga. Człowiek miłości „agape” nie wymyśli.

Wasz brat Franciszek