Człowiek od zarania dziejów  pragnął  mieć  na  ziemi  namiastkę,  przedsmak  sacrum,  pewien  skrawek świętości. Dlatego też od niepamiętnych czasów stawiał krzyże, kapliczki, które były zaczątkiem domów Bożych. Wznosząc takie obiekty człowiek chciał zaakcentować obecność Boga i jednocześnie ochronić mały skrawek ziemi przed złem. Krzyż to nie tylko zabytek kultury materialnej, ale także pytanie egzystencjalne skierowane do dzisiejszego przechodnia. Krzyż ubogaca przestrzeń o wartości religijne, jest świadectwem i dziedzictwem wiary naszych ojców, świadkami historii  naszego  narodu  i  państwa.  Stanowi  symbol  wspólnoty  kulturowej,  religijnej i historycznej społeczności lokalnych, tworząc jeden z najciekawszych zespołów zabytkowych małej architektury sakralnej.

Krzyże i kapliczki na trwałe zrosły się z krajobrazem  kulturowym  Ustronia,  stanowiąc  interesujący przykład oryginalnej architektury wyrosłej z potrzeb religijnych i estetycznych.

Miejsca, na których postawiono krzyż przydrożny bądź kapliczkę mają określone wartości i odgrywają znaczącą rolę w życiu mieszkańców Ustronia. Tworzą one na tym obszarze specyficzny symbol wspólnoty kulturowej, historycznej i religijnej (wykorzystano fragment pracy licencjackiej Małgorzaty Stec).